Τελικά, πρέπει να φοβόμαστε όταν πετάμε με αεροπλάνο;
Ακραία φαινόμενα αναταράξεων, πανικός σε καμπίνες εμπορικών πτήσεων, κινηματογραφικές αντιδράσεις απροετοίμαστων πρωταγωνιστών όλο και λιγότερο σπάνιων περιστατικών στα 35.000 πόδια και ταυτόχρονα προβληματισμένοι επιβάτες που τη στιγμή που κλείνουν τα αεροπορικά τους εισιτήρια ίσως πρέπει να ενδιαφέρονται πλέον ακόμη και για τον τύπο του αεροσκάφους με το οποίο θα ταξιδέψουν.
Η κλιματική αλλαγή έχει το δικό της μερίδιο ευθύνης για φαινόμενα που στο παρελθόν ήταν πολύ σπανιότερα και στην αεροπλοΐα είναι ήδη ανοιχτά δύο μέτωπα: προβλήματα σε έναν από τους δύο μεγαλύτερους κατασκευαστές αεροσκαφών στον κόσμο, στην Boeing και αυξανόμενες αναταράξεις που, συνδυαζόμενες με συγκυριακούς παράγοντες, μπορεί να φέρουν μια πτήση στο λάθος σημείο, την πιο ακατάλληλη στιγμή. Τελικά, διερωτάται ο Τζον Αρλιτζ στους βρετανικούς «Times», πόσο ασφαλές είναι να πετάμε;
Προβλήματα κατασκευαστικά. Σχεδόν 350 άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε δύο ξεχωριστά δυστυχήματα το 2018 και το 2019, όταν πρώτα ένα αεροσκάφος μικρών αποστάσεων της ινδονησιακής Lion Air, ένα Boeing 737 – Max 8, και στη συνέχεια ένα Max 8 των Αιθιοπικών Αερογραμμών συνετρίβησαν λίγο μετά την απογείωση. Ενα πάνελ σε ένα 737 – Max 9 των Αερογραμμών της Αλάσκας εξερράγη στα 16.000 πόδια φέτος τον Ιανουάριο και πρόσφατες αναφορές υποδηλώνουν ότι ορισμένα από τα αεριωθούμενα 787 – «Dreamliner» μεγάλων αποστάσεων της Boeing δεν έχουν συναρμολογηθεί και συντηρηθεί σωστά.
Τη χρονιά που διανύουμε έχουν καταγραφεί αρκετά αεροπορικά περιστατικά, στήνοντας ένα σκηνικό ανασφάλειας τουλάχιστον για εκείνους που βάζουν κάτω νούμερα και δεδομένα και κάνουν συγκρίσεις. Τον Ιανουάριο, Airbus A350 των Ιαπωνικών Αερογραμμών συγκρούστηκε με αεροσκάφος De-Havilland της ακτοφυλακής καθώς προσγειώθηκε στο αεροδρόμιο Χανέντα του Τόκιο, γλιστρώντας στον διάδρομο προσγείωσης και τυλίχθηκε στις φλόγες. Πέντε από τα έξι άτομα που επέβαιναν στο μικρότερο αεροσκάφος σκοτώθηκαν ενώ και οι 379 επιβαίνοντες στο μεγαλύτερο αεροσκάφος διασώθηκαν.
Τρεις μέρες αργότερα, καθώς η πτήση 1282 της Alaska Airlines, με 177 επιβάτες και πλήρωμα από το Πόρτλαντ του Ορεγκον, στο Οντάριο της Καλιφόρνια, έφτασε στα 16.000 πόδια, εξερράγη ένα εξάρτημα της πόρτας. Η καμπίνα του Boeing 737 – Max 9 αποσυμπιέστηκε, η πόρτα του πιλοτηρίου άνοιξε και τα κινητά τηλέφωνα των επιβατών αναρροφήθηκαν στο παγωμένο κενό. Παρά τον εκκωφαντικό θόρυβο και τη θερμοκρασία των μείον 40 C, οι πιλότοι κατάφεραν να πραγματοποιήσουν προσγείωση επιστρέφοντας στο Πόρτλαντ.
Λίγους μήνες αργότερα, οι πιλότοι της πτήσης OS434 της Austrian Airlines από τη Μαγιόρκα στη Βιέννη έκαναν προσγείωση χωρίς να τραυματιστούν οι 179 επιβάτες και το πλήρωμα, παρόλο που το μπροστινό παρμπρίζ του Airbus A320 είχε σπάσει και το μεγαλύτερο μέρος του κώνου της μύτης είχε σκιστεί αφού έπεσε σε καταιγίδα καθώς πλησίαζε την αυστριακή πρωτεύουσα.
Βουτιά στην κλιματική αλλαγή. Φέτος σημειώθηκαν επίσης οι πιο σοβαροί τραυματισμοί από αναταράξεις και ο πρώτος θάνατος σε μεγάλο εμπορικό αεροσκάφος από το 1997. Σχεδόν 40 από τους 325 επιβάτες πτήσης της Air Europa από τη Μαδρίτη στο Μοντεβιδέο της Ουρουγουάης τον Ιούλιο τραυματίστηκαν, όταν το Boeing 787-9 Dreamliner βυθίστηκε βίαια προς τα κάτω, εκτοξεύοντας επιβάτες και πλήρωμα στην οροφή. Χρειάστηκε να πραγματοποιήσει αναγκαστική προσγείωση στη Βραζιλία.
Ακόμη χειρότερη ήταν η περίπτωση της πτήσης 321 των Αερογραμμών της Σιγκαπούρης τον Μάιο, από το Λονδίνο στο δημοφιλές αεροδρόμιο Τσανγκί της Σιγκαπούρης. Στα 37.000 πόδια πάνω από τη Μιανμάρ, το Boeing 777 δοκιμάστηκε από τις χειρότερες αναταράξεις που έχουν βιώσει οι πιλότοι της Singapore Airlines, οι οποίοι αφού κατάφεραν να το σταθεροποιήσουν το προσγείωσαν στην Μπανγκόκ με τουλάχιστον 40 τραυματίες κι έναν νεκρό από καρδιακή προσβολή.
Στις αρχές Αυγούστου, 62 επιβάτες και πλήρωμα έχασαν τη ζωή τους όταν δικινητήριο αεροσκάφος της Voepass Linhas Aereas ύστερα από απώλεια στήριξης έπεσε σε περιδίνηση και κατέπεσε σε κατοικημένη περιοχή.