Η μεγάλη γιορτή του ΠΑΣΟΚ

Η μεγάλη γιορτή του ΠΑΣΟΚ

Με μια ολόλαμπρη γιορτή θα γιορτάσει το ΠΑΣΟΚ, απόψε στις 8 στο Ζάππειο, την επέτειο για τα 50 χρόνια από την ίδρυσή του. Αφήνοντας μερικά βήματα πίσω το γεγονός, ότι τη γιορτή τη σημαδεύει μια αναπόφευκτη περίοδος εσωστρέφειας, όπως σηματοδοτείται από τη διαδικασία εκλογής νέου προέδρου, το κόμμα θα «σβήσει» σε πανηγυρικό κλίμα τα 50 κεράκια. Οσα και τα χρόνια από εκείνο το μεσημέρι της 3ης του Σεπτέμβρη 1974, που ο Ανδρέας ανήγγειλε τη δημιουργία ενός Κινήματος που θα αγωνιζόταν για Εθνική Ανεξαρτησία, Λαϊκή Κυριαρχία, Κοινωνική Απελευθέρωση και Δημοκρατικές Διαδικασίες.

Τούρτα δεν θα έχουν, διότι είναι και λιγάκι… επικίνδυνο αυτό, γιατί μπορεί να αρχίσουν να… παλιμπαιδίζουν (ποτέ δεν ξέρεις). Θα έχουν όμως ομιλίες από τρεις πρώην προέδρους, οι δύο από τους οποίους χρημάτισαν και πρωθυπουργοί: Κώστας Σημίτης, Γιώργος Παπανδρέου, Ευάγγελος Βενιζέλος, θα περιγράψουν με δικά τους λόγια το ΠΑΣΟΚ του μέλλοντός μας, με βάση τις εμπειρίες από το ΠΑΣΟΚ του παρελθόντος τους.

Ωραίο δεν ακούγεται; Επίσης θα έχει και μουσική, κάτι από τα παλιά – συναυλία αφιερωμένη στον συνθέτη Γιάννη Μαρκόπουλο. «Ζαβαρακατρανέμια» και τα ρέστα, θα τραγουδήσει ο Χαράλαμπος Γαργανουράκης – υποθέτω τον θυμάστε. Ψηλός, με μια μουστάκα να, διαδέχθηκε τον αείμνηστο Νίκο Ξυλούρη, και τα κατάφερε μια χαρά.

Φυσικά έχουν (προσ)κληθεί σύντροφοι και φίλοι, και εκτός των άλλων και μια ειδική κατηγορία από αυτούς – τρεις-τέσσερις από τους εν ζωή συντάκτες της ιστορικής διακήρυξης της 3ης του Σεπτέμβρη, της ιδρυτικής διακήρυξης του ΠΑΣΟΚ. Και μεταξύ τους, και ο «κομιστής» της διακήρυξης στον Ανδρέα, ο Κίμων, «Κίμος» για τους φίλους του, Κουλούρης.

Υποθέτω, περιττεύει η γνωστή επίκληση «όσοι πιστοί προσέλθετε».

Α, ξέχασα. Θα παρευρίσκονται και οι ανθυποψήφιοι διεκδικητές του προεδρικού θώκου, του Νίκου Ανδρουλάκη. Αυτοί για το κλασικό, πλην απαραίτητο PR…

Τιμή στον Λευτέρη Παπαδόπουλο

Μεγάλη γιορτή απόψε στο Ζάππειο, μεγάλη γιορτή και αύριο, μερικές εκατοντάδες μέτρα παραπέρα, στο Παναθηναϊκό Στάδιο. Η dream team του ελληνικού τραγουδιού (συνθέτες, μουσικοί, τραγουδιστές) τιμούν τον κορυφαίο εν ζωή έλληνα ποιητή (και όχι στιχουργό, όπως βλακωδώς αναφέρεται) Λευτέρη Παπαδόπουλο. Τον δικό μας Λευτέρη, τον «πρόεδρο» της καρδιάς μας. Ο μεγάλος δημιουργός, που μας έχει χαρίσει πάνω από 1.200 τραγούδια – όλα αυτά που τραγουδάμε σε χαρές και λύπες, σε γιορτές και προσωπικές συντριβές, σε έρωτες και χωρισμούς – τιμάται πανηγυρικά για τη σπουδαία προσφορά του στο ελληνικό τραγούδι, και θα είμαστε όλοι εκεί. Γιατί ο «πρόεδρος», σχεδόν 50 χρόνια από την τόσο γεμάτη ζωή του, τα πέρασε δίπλα μας, ως δημοσιογράφος στα «ΝΕΑ», έχοντας δημιουργήσει μια ολόκληρη, δική του, σχολή γραφής στον ελληνικό Τύπο. Εμείς τον ευγνωμονούμε γι’ αυτό. Η υπόλοιπη Ελλάδα τον ευγνωμονεί για τα αξεπέραστα τραγούδια του, που τη συντροφεύουν έξι δεκαετίες τώρα…

Ο Σπίρτζης

Και μέσα στον γενικό χαμό του ΣΥΡΙΖΑ (όπου όλοι πλακώνονται με όλους, και ένας, ο Τσίπρας, υποδύεται τον… Κιγκινάτο), η δική μου σκέψη, και υποθέτω και των υπόλοιπων συντρόφων αγωνιστών της Αριστεράς και της προόδου, στρέφεται με αγωνία στη σημερινή συνεδρίαση της Επιτροπής Δεοντολογίας του κόμματος, η οποία θα συνέλθει με μοναδικό θέμα ημερήσιας διάταξης να διαγράψει τον Χρήστο Σπίρτζη!

Η αναπόφευκτη διαγραφή, έναν μόνο τρόπο έχει να αποφευχθεί. Να μη συγκεντρωθεί η απαραίτητη πλειοψηφία μεταξύ των μελών του οργάνου, η οποία θα κάνει αποδεκτή τη σχετική πρόταση του προέδρου Κασσελάκη. Το τι έχει ο πρόεδρος Κασσελάκης με τον Σπίρτζη, είναι μια παλιά ιστορία, η οποία μπορεί να περιγραφεί με μία μόνο φράση: δεν θέλει ούτε να τον μυρίζει (όχι να τον ακούει ή να τον βλέπει) τον Χρηστάρα!

Εμένα πάντως η αγωνία μου, να ΜΗ διαγραφεί ο Σπίρτζης από τον ΣΥΡΙΖΑ, ήταν τέτοια που με οδήγησε το Σάββατο σε απονενοημένο… διάβημα! Παρενέβην διά μηνυμάτων (υπέρ σωτηρίας Σπίρτζη) στον πρόεδρο της Επιτροπής Δεοντολογίας, φίλο, Γιάννη Μπενίση. Δεν θα μεταφέρω επακριβώς τον «διάλογο», το νόημα πάντως ήταν «προς Θεού, μην τον διαγράψετε, γιατί υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να επανέλθει στο ΠΑΣΟΚ»!!!

Ναι, αλλά το ΠΑΣΟΚ θα τον δεχτεί πίσω; μου έθεσε το ερώτημα ο Μπενίσης, εγώ του απάντησα ότι εξαρτάται από το ποιος θα εκλεγεί αρχηγός, και εν τέλει «συμφωνήσαμε», ότι ίσως ήταν καλύτερα η Επιτροπή Δεοντολογίας να περιμένει να εκλεγεί νέος πρόεδρος στο ΠΑΣΟΚ για να δει τι θα κάνει και ο Χρηστάρας, με το πολιτικό του μέλλον!..

(Αν έως τότε παραμένει πρόεδρος ο Κασσελάκης, και δεν έχει καρατομηθεί αυτός νωρίτερα από τον Σπίρτζη – αυτό είναι δικό μου).

Σταύρο (τους) λείπεις…

Αποφυλακίστηκε ο Φρέντι Μπελέρης (άτυχος, πολύ άτυχος. Αν είχε φυλακιστεί στην Ελλάδα, με τον «νόμο Παρασκευόπουλου» θα έκοβε βόλτες εκτός φυλακής από το επόμενο 24ωρο της σύλληψης, αλλά τέλος πάντων), και όσο να πεις, μερικά εύσημα πρέπει να τα αποδώσουμε στον Σταύρο Παπασταύρου. Η υπόθεση Μπελέρη ήταν μια αποκλειστικά δική του υπόθεση, την οποία εκείνος χειρίστηκε από την αρχή ως το τέλος. Επέμενε στην υποψηφιότητα του βορειοηπειρώτη δημάρχου Χειμάρρας, πάλεψε, ακόμη και τότε που το κλίμα ήταν εξαιρετικά αρνητικό γι’ αυτόν, και κατάφερε να πείσει τον Κυριάκο ότι η υποψηφιότητά του θα αποτελούσε ατού για τη ΝουΔου και όχι βαρίδι.

Το σημαντικό είναι ότι όχι μόνο επιβεβαιώθηκε από τα γεγονότα, αλλά επιπλέον βοήθησε σημαντικά και τον ίδιο τον Μπελέρη με τις νομικές υπηρεσίες που του παρείχε.

Σταύρο (τους) λείπεις…

Το αντίδοτο στις φωτιές

Είδα Βασίλη Κικίλια χθες το πρωί στο Mega (φρεσκοξυρισμένο, κοστουμαρισμένο, χωρίς τη στολή εκστρατείας με την οποία κοιμόταν στο γραφείο του όλο το καλοκαίρι) και ειλικρινά έμεινα άφωνος από την αποκάλυψή του, ότι φέτος, από τον Μάιο και μετά, στους τέσσερις μήνες δηλαδή της αντιπυρικής περιόδου, είχαμε περί τις 4.000 φωτιές σε όλη τη χώρα!

Τρομακτικό νούμερο, αν αναλογιστεί κανείς ότι 1.000 φωτιές τον μήνα, μας κάνουν περισσότερες από 30 φωτιές την ημέρα. Και εμείς μεν φωνάζαμε «πού είναι το κράτος», αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των πυρκαγιών, πρέπει να το πούμε κι αυτό, ήταν από ανθρώπινο, δολοφονικό, χέρι. Εμπρησμοί δηλαδή. Από ανθρώπους που ζουν ανάμεσά μας – στη διπλανή πόρτα, ενδεχομένως.

Ο Κικίλιας έλεγε χθες στον Ιορδάνη και την Ανθή ότι φέτος έγιναν οι περισσότερες συλλήψεις εμπρηστών από ποτέ. Τον πιστεύω. Ομως, όπως αποδείχθηκε, δεν έγιναν τόσες ώστε να πάψει επιτέλους να υπάρχει αυτή η απειλή κατά των ανθρώπων, των ζώων, των περιουσιών και του δασικού πλούτου της χώρας. Ισως αν ο πέλεκυς της Δικαιοσύνης πέσει σκληρά σε όσους έχουν ταυτοποιηθεί ως εμπρηστές, με παράλληλη δήμευση της περιουσίας τους, ανακοπεί το ρεύμα, ώστε κάποιοι, κατ’ επάγγελμα εμπρηστές ή βλαμμένοι γενικώς, το σκεφτούν δύο και τρεις φορές πριν αποφασίσουν να βάλουν φωτιές. Γιατί διαφορετικά, και του χρόνου τέτοια εποχή, τα ίδια θα λέμε. Θα κάνουμε απολογισμό, θα αθροίζουμε χιλιάδες στρέμματα καμένης γης, και θα βρίζουμε την κυβέρνηση γενικώς (υποθέτω όχι τον Κικίλια – αυτόν φαντάζομαι ο Κυριάκος θα τον τοποθετήσει σε κάποιο άλλο ποσό, από αυτή την εξοντωτική «τιμωρία» που τον έβαλε πέρυσι…).