Γιαγιά στην Κρήτη γέννησε το εγγόνι της – «30 χρόνια περίμενα και φοβόμουν αυτή τη στιγμή»
Η αγάπη της μάνας για το παιδί της είναι μεγαλειώδης και αυτό απέδειξε περίτρανα μια γιαγιά από την Κρήτη, η οποία γέννησε τον εγγονό της για να βοηθήσει την κόρη της.
Η γιαγιά έγινε παρένθετη μητέρα για την κόρη της η οποία γεννήθηκε με σύνδρομο Mayer – Rokitasky – Kuster – Hauser τύπου 1.
Πρόκειται για μια κατάσταση στην οποία «υπάρχει συγγενής αγενεσία μήτρας ενώ υπάρχουν οι ωοθήκες για παραγωγή ωαρίων», όπως εξήγησε ο γυναικολόγος που παρακολουθούσε τις δύο γυναίκες.
Ο γιατρός δημοσίευσε δύο αναρτήσεις στο Facebbok, με τις οποίες γνωστοποίησε το θέμα.
Το «ταξίδι» της γιαγιάς μέχρι να γεννηθεί ο εγγονός της
Ειδικότερα, σύμφωνα με το Cretalive και όπως αναφέρει σε ανάρτησή του ο γυναικολόγος μαιευτήρας Αλέξανδρος Ζερβάκης, η κόρη ζει στην Αθήνα και η μητέρα στην Κρήτη.
Σύμφωνα με τον γιατρό όλα ξεκίνησαν όταν η απογοητευμένη γιαγιά με την κόρη της τον προσέγγισαν: «Η γιαγιά ήταν αποφασισμένη, με στόχο ζωής να βοηθήσει την κόρη της που γεννήθηκε με σύνδρομο Mayer – Rokitasky – Kuster – Hauser τύπου 1, κατάσταση στην οποία υπάρχει συγγενής αγενεσία μήτρας ενώ υπάρχουν οι ωοθήκες για παραγωγή ωαρίων».
«Με συνάντησαν απογοητευμένες και διστακτικές. Καταστρώσαμε ένα πλάνο καθώς χρειαζόταν αρκετές διορθωτικές παρεμβάσεις για την παρένθετη γιαγιά ώστε να είναι ικανή να κυοφορήσει. Συναντήσαμε αρκετές δυσκολίες όπως η προϋπάρχουσα υπέρταση, η ηλικία αλλά και τα αυστηρά νομικά πλαίσια. Η προετοιμασία πήρε δύο χρόνια με επεμβάσεις, εξετάσεις και επιτροπές για εγκρίσεις από την Εθνική Αρχή Υπογονιμότητα», περιέγραψε ο κ. Ζερβάκης.
Η πρώτη απόπειρα για εμβρυομεταφορά απέτυχε. «Ήταν πολύ δύσκολα αλλά στο τέλος καταφέραμε να σηκωθούμε» περιέγραψε.
«Η δεύτερη εμβρυομεταφορά ήταν επιτυχής. Η κύηση ήταν υψηλού κινδύνου, η θέληση όμως υψηλότερη και η υπομονή ιώβεια. Η παρένθετη γιαγιά ήταν θηλυκός στρατιώτης. Τηρούσε κατά γράμμα αυτά που λέγαμε και τελικά πήγαμε να γεννήσουμε. Γεννήθηκε ένα παίδαρος 3.500 γραμμαρίων, στρουμπουλός και αφράτος».
«”30 χρόνια περίμενα και φοβόμουν αυτή τη στιγμή” μου είπε μετά τη γέννα η γυναίκα-ήρωας, που έκανε τα πάντα για το παιδί της πρωτίστως και δευτερευόντως για το εγγόνι της!! Απλά χαμογέλασα! Δεν χωρούσα στην ευτυχία ! Να ‘στε πάντα καλά… Να το χαίρεστε» κατέληξε.