Αγρας 20

Συχνά ή σε αραιά διαστήματα όλο και κάποια διοργάνωση περιήγησης από διαφορετικές ομάδες εξωραϊστικής διάθεσης φέρνει τα μέλη της στην οδό Αγρας στο Παγκράτι. Ο μικρός ηλιόλουστος δρόμος που γειτνιάζει με τις εγκαταστάσεις του Καλλιμάρμαρου Σταδίου είναι ήσυχος. Για τους περισσότερους που τον διασχίζουν είναι το πέρασμα για να κόβουν δρόμο και να φτάσουν στο κέντρο περπατώντας. Είναι και μερικοί που συνοδεύουν τους τετράποδους φίλους τους στην καθημερινή τους ρουτίνα συνάντησης με τη φύση, αφού στην πλευρά πίσω από το Στάδιο άγριοι θάμνοι και ξερόχορτα δελεάζουν τα κατοικίδια, γάτες και σκύλους, να σκάψουν το χώμα με τα νύχια τους χώνοντας τις μουσούδες τους για να μυρίσουν τα ίχνη του είδους τους.

Και στον αριθμό 20, η λευκή κατοικία με τα μπλε του Αιγαίου βαμμένα παραθυρόφυλλα προσφέρεται για φωτογραφίες στο Instagram. Οι κοπέλες με τα μεγάλα παλτό ριγμένα στους ώμους, τα μακριά μαλλιά τους λεία και καθαρά τακτοποιημένα γύρω από το πρόσωπό τους στέκονται δήθεν ανέμελα στον τοίχο του σπιτιού. Και πίσω από τα μαύρα τους γυαλιά σηκώνουν το κεφάλι ψηλά για να δουν τον ήλιο, μορφάζοντας τα χείλια τους μοιραία, σαν μόλις να άκουσαν κάτι ειδεχθές και ανάρμοστο.

Καμία περιέργεια δεν ξυπνά η πινακίδα από πλέξιγκλας, διακριτικά τοποθετημένη, σχεδόν αόρατη στον τοίχο όπου χρησιμεύει ως φόντο ματαιοδοξίας των νεαρών instagrammers. Το «Σε αυτό το σπίτι έζησαν ο Γιώργος Σεφέρης (1900-1971) και η σύζυγός του Μαρώ Σεφέρη (1901-2000) από το 1960 έως το τέλος της ζωής τους» δεν ανακαλεί στη μνήμη τους μια φυσιογνωμία, ένα Νομπέλ Λογοτεχνίας, μια στιγμή θάρρους της γνώμης που γίνεται στάση πολιτική.

Η Αγρας 20 κάποτε ήταν η κατοικία του ποιητή Σεφέρη. Το καταφύγιό του, το σημείο συνάντησης του με την ποιητική δημιουργία, ένα δοχείο ζωής που το μοιραζόταν με φίλους και αγαπημένα πρόσωπα. Σήμερα είναι μόλις μία αγγελία σε ιντερνετικές σελίδες αξιοποίησης ακινήτων. Από αυτές που προσδιορίζουν κατά προσέγγιση την τιμή πώλησης ανάλογα με τα τετραγωνικά και το σημείο θέσης.