Ολοι ήξεραν, πλην του ΠΑΣΟΚ
Στη χθεσινή συνεδρίαση της Βουλής συγκρούστηκαν ακόμα μία φορά η εμμονή και οι προκατασκευασμένοι λόγοι με την πραγματικότητα. Στη σύγκρουση αυτή δεν κερδίζει πάντα η πραγματικότητα, επειδή όσοι καλλιεργούν εμμονικά την καχυποψία στους θεσμούς φωνάζουν δυνατά. Μάλιστα φωνάζουν δυνατότερα όταν ορισμένα «επιχειρήματα» τα οποία κυκλοφορούσαν ως βεβαιότητες σιγά σιγά καταρρίπτονται.
Μία από τις «βεβαιότητες» που κυκλοφόρησαν με έμφαση, αναπαρήχθησαν, συζητήθηκαν στη Βουλή και έγιναν αφορμή για οξύτατες ανακοινώσεις ήταν και η κατηγορία, που κυρίως εκπορεύτηκε από το ΠΑΣΟΚ, κατά του τέως Προέδρου της Βουλής και νυν υποψήφιου Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τασούλα ότι τον περασμένο Αύγουστο απέκρυψε από τους βουλευτές συμπληρωματικά έγγραφα της δικογραφίας για τα Τέμπη. Το θέμα συζητήθηκε και χθες στη Διάσκεψη των Προέδρων, για να καταρριφθεί πανηγυρικά: το Προεδρείο της Βουλής δεν απέκρυψε τίποτα, ποτέ, από κανέναν.
Οπως είναι γνωστό σε όσους ασχολούνται με το Κοινοβούλιο, οι αρχικές δικογραφίες που φτάνουν στη Βουλή μπορεί να έχουν νέα στοιχεία ή αδιευκρίνιστα σημεία, τα οποία, όταν η εισαγγελική έρευνα τα διερευνήσει, τα στέλνει ως συμπληρωματικό υλικό. Τέτοια στοιχεία εστάλησαν στη Βουλή με τη συνήθη διαδικασία στις 6 του περασμένου Αυγούστου. Κατά την παραλαβή τα είδαν και άλλοι βουλευτές. Σε τρεις ημέρες συσχετίστηκαν, πρωτοκολλήθηκαν και ενσωματώθηκαν στην κύρια δικογραφία. Τη διαδικασία εξήγησε ο σημερινός Πρόεδρος της Βουλής Νικήτας Κακλαμάνης, που πρόσθεσε ότι όποιος ενδιαφέρεται, έχει πάντα πρόσβαση στο υλικό της δικογραφίας, το αρχικό και το συμπληρωματικό.
Τον τρόπο λειτουργίας του Κοινοβουλίου σε τέτοια ζητήματα τον επιβεβαίωσε και η Ολγα Γεροβασίλη, η οποία εξήγησε ότι αυτή η πρακτική προβλέπεται από το άρθρο 153 του Κανονισμού. Αργότερα, η βουλευτίνα του ΣΥΡΙΖΑ εξήγησε μιλώντας σε κοινοβουλευτικούς συντάκτες ότι το κόμμα της είχε λάβει γνώση της αρχικής δικογραφίας και των συμπληρωματικών στοιχείων αμέσως μετά τη διαβίβασή τους στη Βουλή. Σημείωσε μάλιστα ότι τα στοιχεία της συγκεκριμένης δικογραφίας οδηγούν στην έρευνα πιθανής παράβασης καθήκοντος, που είναι πλημμέλημα, κατά ενός μόνο πολιτικού προσώπου, του Χρήστου Τριαντόπουλου. Τόση δολοπλοκία για ένα πιθανό πλημμέλημα;
Το ίδιο είπε και ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βασίλης Κόκκαλης στη Βουλή, που σημείωσε ότι η δικογραφία και ήταν γνωστή, και μπορούσε να γίνει γνωστή. Επιβεβαίωσε κι αυτός ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είχε εξαρχής λάβει γνώση των στοιχείων. Σημείωσε πάντως με νόημα ότι «προφανώς το ΠΑΣΟΚ τώρα είδε τα στοιχεία».
Τι σημαίνουν όλα αυτά για το ΠΑΣΟΚ; Οτι δεν γίνονται έτσι οι πολιτικές παρεμβάσεις. Δεν είναι λογικό να ξυπνάει ένα κόμμα μόνο όταν ξεσπά θόρυβος για ένα ζήτημα. Ούτε είναι πρέπον, για τη δική του αμέλεια να αναζητήσει, να αξιολογήσει ή να ερευνήσει τα στοιχεία, να ψάχνει αποδιοπομπαίο τράγο, εν προκειμένω τον Πρόεδρο της Βουλής, ο οποίος στο κάτω κάτω έπραξε ό,τι λέει ο Κανονισμός. Το σημείωσε και η Ντόρα Μπακογιάννη, η οποία σχολίασε ότι δεν μπορούν οι κοινοβουλευτικοί να φορτώνουν τη δική τους ανεπάρκεια στον Κωνσταντίνο Τασούλα.
Ακουσα χθες τον Νίκο Ανδρουλάκη, στη Βουλή, να λέει ότι επιδιώκει να κερδηθεί η «αξιοπιστία του πολιτικού κόσμου». Του ζητώ ταπεινά συγγνώμη, αλλά η αξιοπιστία του πολιτικού κόσμου κερδίζεται με μέθοδο, σύστημα, εγρήγορση και μέτρο. Οχι με οργισμένους δεκάρικους ούτε με στοχοποιήσεις που διαψεύδονται για να μείνει η κακεντρέχεια.
Δεν υπάρχει χειρότερος σύμβουλος στην πολιτική από την οργή, επειδή σε αποκόπτει από την κοινωνική ευρύτητα που προϋποθέτει η νηφαλιότητα. Και η απώλεια της κοινωνικής ευρύτητας για έναν πολιτικό είναι πολύ πιο μεγάλο πρόβλημα από τη δημοσκοπική υποχώρηση.