Ναι ή όχι στην οδήγηση σε μεγάλη ηλικία;

Πρέπει ή όχι οι άνθρωποι προχωρημένης ηλικίας να συνεχίσουν να βρίσκονται πίσω από το τιμόνι και να οδηγούν αυτοκίνητα και άλλα οχήματα, είτε ως ερασιτέχνες είτε ως επαγγελματίες;

Υπάρχει κάποιο όριο ηλικίας πάνω από το οποίο πρέπει να αφαιρείται οριστικά το δίπλωμα και τι συνέπειες μπορεί να έχει κάτι τέτοιο για τον κάτοχό του;

Υπάρχουν αδιάβλητες διαδικασίες για την ανανέωση των αδειών οδήγησης και τηρούνται όσα προβλέπει η νομοθεσία; Αυξάνεται το ασφάλιστρο παράλληλα με την ηλικία;

Αυτά και πολλά ακόμη ερωτήματα τίθενται επί τάπητος στην έρευνα των «ΝΕΩΝ», με αφορμή το θανατηφόρο δυστύχημα που σημειώθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Νέο Ψυχικό, με πρωταγωνίστρια μια 88χρονη οδηγό;

Το οποίο, φυσικά, δεν είναι το μοναδικό, καθώς τόσο οι αρμόδιες Αρχές όσο και όλοι, από την προσωπική μας εμπειρία, έχουμε να διηγηθούμε κάποιο τέτοιο περιστατικό, έστω και αν δεν είχε μοιραία κατάληξη.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ας μη σπεύσουμε να καταδικάσουμε τους συνανθρώπους μας μεγάλης ηλικίας.

«Αν κάποιος είναι 80 ή 85 ετών δεν σημαίνει και ότι δεν έχει την ικανότητα να οδηγεί αυτοκίνητο», δηλώνει ο Νίκος Τσάδαρης, πρόεδρος του Ελληνικού Συνδέσμου Συντακτών Αυτοκινήτου – Μοτοσυκλέτας (ΕΣΣΑΜ).

Προσθέτει δε πως «ούτε τα κάθετα μέτρα θα ωφελήσουν, όπως να παίρνουμε το δίπλωμα σε όσους είναι άνω των 75 ετών.

Το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να αφαιρούμε διπλώματα και από ανθρώπους ικανούς που έχουν σωματικά και ψυχικά τα “όπλα” να οδηγούν με ασφάλεια».

Ξεκαθαρίζει δε πως, με βάση και την εμπειρία του, «το πρόβλημά μας είναι με τους οδηγούς 18-25 που έχουν το υψηλότερο ποσοστό ατυχημάτων».

Αξίζει να σημειωθεί πως ούτε τα διαθέσιμα στοιχεία δικαιολογούν μια τέτοια σκληρή στάση απέναντι στους ηλικιωμένους συμπολίτες μας.

Σύμφωνα με αυτά, άλλωστε, οι άνω των 65 έχουν το μικρότερο μερίδιο στους θανάτους οδηγών από τροχαία σε σύγκριση με τις ηλικιακές ομάδες 25-49 και 50-64 ετών – με τους νεότερους να οδηγούν πολύ πιο συχνά επικίνδυνα, να πρωταγωνιστούν σε κόντρες ή να πιάνουν το τιμόνι πιωμένοι.

«Ατυχήματα, δυστυχήματα στους δρόμους έχουμε κάθε ημέρα.

Επειδή, όμως, οι περιπτώσεις με τους διάσημους ή τους ηλικιωμένους “πουλάνε”, κάθε φορά γίνεται ένα μεγάλο θέμα στην τηλεόραση σαν… πυροτέχνημα,την ώρα που χάνονται κάθε ημέρα 1-2 νέοι στους δρόμους χωρίς να γίνουν ούτε είδηση.

Και, δυστυχώς,οι οδηγοί ηλικίας 20-30 ετών είναι αυτοί που εμφανίζουν κάθε χρόνο το μεγαλύτερο ποσοστό ατυχημάτων», μας λέει ο έμπειρος Kωστής Στεφανής, οδηγός αγώνων και παρουσιαστής τηλεοπτικής εκπομπής για το αυτοκίνητο.

Σύμφωνα με τον ίδιο, «εκεί που πρέπει να εστιάσουμε είναι στοθέμα του διπλώματος.

Προβλήματα υγείας, είτε λόγω ηλικίας, είτε λόγω άλλων παθολογικών αιτιών, μπορούν να παρουσιάσουν τόσο οι μεγάλης ηλικίας οδηγοί όσο και οι νέοι.

Οπότε, αν λειτουργήσει σωστά ο νόμος, θα έχουμε σαφώς έναν πιο υγιή και σίγουρα πιο ασφαλή “στόλο” ανθρώπων στους δρόμους.

Μην ξεχνάμε ότι εκδίδεις δίπλωμα στα 18 σου και μέχρι να γεράσεις μπορεί να έχεις αποκτήσει σοβαρά νοσήματα που σου περιορίζουν τις ικανότητες οδήγησης!

Γι’ αυτό και κυρίως στις μεγάλες ηλικίες που κρατάνε τιμόνι δεν πρέπει να γίνεται καμία χάρη».

Μαύρη τρύπα στην εφαρμογή του νόμου

Πόσο, όμως, εφαρμόζεται ο νόμος;

Εδώ, όλα δείχνουν πως υπάρχει μια μεγάλη μαύρη τρύπα, που σε μεγάλο βαθμό προξενεί όσα συμβαίνουν στους δρόμους.

«Ο μπαμπάς μου έχει άνοια, και πριν από πέντε χρόνια που ήταν στο αρχικό του στάδιο, 86 ετών, του είχαμε πάρει τα κλειδιά του αυτοκινήτου, είχε λήξει και το δίπλωμά του.

Οι γιατροί τού είχαν πει ότι δεν είναι σε θέση να ανανεώσει το δίπλωμά του, γιατί δεν είναι σε θέση να οδηγεί.

Ομως αυτός βρήκε τρόπο, πήγε σε ένα γραφείο διεκπεραιώσεων, πλήρωσε 300 ευρώ και μας έφερε ένα δίπλωμα στο σπίτι», είπε την περασμένη εβδομάδα σε τηλεοπτικό σταθμό η κόρη ενός ηλικιωμένου οδηγού.

Είναι γνωστό, επίσης, ότι το διάστημα 2017-18 έδρασε στην Αττική κύκλωμα που χορηγούσε διπλώματα οδήγησης άνευ εξετάσεων σε υπερηλίκους, μετανάστες και άλλους χωρίς νομιμοποιητικά έγγραφα.

Οπως δηλώνει ο Νικόλαος Γρεντζέλος, πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Εκπαιδευτών Οδήγησης (ΠΟΕΟ) και πρόεδρος του Επαγγελματικού Επιμελητηρίου Αθηνών, ενώ παλαιότερα η εξέταση για τις ανανεώσεις διπλωμάτων γινόταν από συμβεβλημένους ιατρούς, σήμερα την κάνουν ελεύθερα και οι ιδιώτες – κι αυτό συνιστά πρόβλημα.

«Πλέον οι ηλικιωμένοι πηγαίνουν στον ιδιώτη γιατρό, σε οποιονδήποτε.

Οι αμοιβές είναι απελευθερωμένες.

Παλαιότερα υπήρχε για τους 80 ετών και άνω μία δευτεροβάθμια ιατρική επιτροπή με 5 γιατρούς, συνεδρίαζε μία φορά την εβδομάδα στις Διευθύνσεις Μεταφορών και περνούσαν από εκεί αυτοί που ήθελαν να ανανεώσουν.

Εκεί ο γιατρός ήταν αντικειμενικός.

Τώρα υπάρχει ο κίνδυνος ένας γιατρός που έχει προσωπικές σχέσεις με τον ασθενή να δείξει κάποια επιείκεια. Εμείς έχουμε διαπιστώσει ότι δεν γίνεται έστω δειγματοληπτικά ένας έλεγχος στους γιατρούς που χορηγούν τις βεβαιώσεις. Να ελέγξουν δηλαδή μέσω ΑΜΚΑ τι φάρμακα παίρνουν οι υπερήλικοι κ.λπ. Θα μπορούσε εύκολα να γίνει αυτό», προτείνει.

Ασφαλίζουμε το αυτοκίνητο και όχι τον οδηγό

Από την πλευρά του, ο Κώστας Μπερτσιάς, εκπρόσωπος της Ενωσης Ασφαλιστικών Εταιρειών Ελλάδος (ΕΑΕΕ), υπογραμμίζει πως «στην Ελλάδα ασφαλίζουμε το αυτοκίνητο και όχι τον οδηγό. Αυτό σημαίνει ότι μπορεί οποιοσδήποτε με έγκυρη άδεια να οδηγήσει το όχημα και η ασφάλεια τον καλύπτει. Σε άλλες χώρες, π.χ. στις ΗΠΑ, ασφαλίζεται ο οδηγός, όχι το όχημα».

Οσο για το ύψος του ασφαλίστρου, «αλλάζει ανάλογα με την ηλικία, αλλά επί της ουσίας αυτό δεν κάνει διαφορά, αφού μπορεί να οδηγήσει το ασφαλισμένο όχημα όποιος έχει δίπλωμα.

Για οδηγούς μεταξύ 30 και 55 ετών περίπου το ασφάλιστρο είναι ίδιο, και είναι υψηλότερο για τους νεότερους και τους μεγαλύτερους οδηγούς.

Η αύξηση στους ηλικιωμένους, ανάλογα με την ηλικία, υπολογίζεται σε περίπου 20-30%».

Τα πράγματα, λοιπόν, κάθε άλλο παρά απλά είναι στη συγκεκριμένη υπόθεση, ενώ οι εύκολες απαντήσεις μπορεί να έχουν μεγαλύτερο κόστος.

Αν θέλουν, λοιπόν, πολιτεία και υπεύθυνοι να ξεκινήσουν από κάπου, ας το κάνουν εφαρμόζοντας τους υπάρχοντες νόμους.

Και, στη συνέχεια, βελτιώνοντας τις συγκοινωνίες και δίνοντας περισσότερα κίνητρα στους ηλικιωμένους ώστε να μη χρειάζεται να περνούν τον χρόνο τους πίσω από το τιμόνι…