«ببینید اصلا کار فوری و فوتی که بتواند این اقشار را حمایت کند و تاثیرات بنیادین داشته باشد و صرفا به عنوان یک مُسکن موقتی استفاده نشود، وجود ندارد. الان ما از یک طرف با سیاست‌های غلطی مواجه هستیم که باعث می‌شود هر روز میزان قابل توجهی از قدرت خرید مردم از بین برود و کاهش پیدا کند و از سوی دیگر با سرکوب دستمزد‌ها و اقتصادی که قادر به خلق شغل نیست، مواجه هستیم. این در حالی است که اصلی‌ترین ابزار مبارزه با فقر همین خلق شغل و افزایش اشتغال و درآمد است. اما با این وجود ما امروز می‌بینیم که در پی افزایش دستوری نرخ ارز، بسیاری از واحد‌های تولیدی در کشور ورشکسته و تعطیل یا مجبور به کاهش نیروی انسانی شده‌اند. همین‌ها موجب افزایش شدید فقر در کشور شده و ارزیابی ما این است که حداقل میزان فقر در کشور به ۵۰ درصد خواهد رسید و این یک فاجعه بزرگ برای کشور است. ضمن اینکه باید تاکید کنم که این ۵۰ درصد صرفا کف افزایش فقر است و ممکن است این عدد بزرگتر از ۵۰ درصد باشد؛ بنابراین راه حل اساسی برای حمایت از اقشار ضعیف، خلق شغل و افزایش دستمزد‌ها است.»
