Болмайды!
Көп жылдар бойы біздің мекемеміз мекен еткен, жапырайып құлауға айналған, еден тақтайы жалба-жұлба боп шақырлап жатқан, шатырын ию-қию боп тышқандар жайлап алған ескі үйден сәті түсіп жаңа үйге көшкен күні тура жұмаққа барғандай рақаттандық. Терезе шыныларына салтақ-салтақ боп әк шашыраған екен, еденінде ыбырсып ағаш мүгі мен жоққа, шор-шор боп цемент қалыпты, — біз бәрін дереу сыпырып, күреп, жуып-шайып тазалап, көңіліміз көншіп, жайланып орналаса бастадың.
Көші-қон кезінде біздің штатымызда ешқандай өзгеріс болған жоқ, тек бұрынғы директорымызды басқа мекемеге ауыстырды да, оның орнына ,басқа біреуді тағайындады. Жаңа директордың бізге өзінен бұрын «ол өте қатал адам екен» деген даңқы жетті.
Жаңа директорымыз құрықтай...