Туған жерде
Өзі болған жігітке қайда барса орын бар. Бола алмаған жігітке ен далада орын тар. Болғанға да, бола алмағанға да кіндік кесіп туған жер, қаздай қалқып өскен ел сенен ыстық бар ма екен!
«Кері ала атты» сауырлай салған күрең жолмен қайқаңның қыр жотасына шыға келгенде көне жер көзге оттай басылды. Бәрі таныс. Бәрі жылы шыраймен қарайды. Ағаш ат, тал садақ, асық ойнаған тақыршақ, қыз ұзатқан, келіншек түскен, көкпар шауып, балуан күрескен жер — ана, сонау бала шақты еске түсіріп күлімдегендей болады...
Осы қайқаңға шығып, төңірекке көз жібермегелі дәл он бес жыл өтті. Бұрын ондаған жылдар өзгерілгенін білдірмеген дала, танып алғысыз түрге...