«کارنامهی آنها، هر چه که باشد، عمر خود را صرف کار سیاسی و حکمرانی کردهاند و اگر با چنین عباراتی از آنها یاد شود، نسل جدید چه انگیزهای داشته باشد که فرداروزی بخواهد سیاستمدار شود؟! از هزار فیلتر بگذرد، با هزار مشکل و مانع دست و پنجه نرم کند و بعد اسمش را بگذارند «اون یکی»؟ اگر به حفظ اعتبار آدمها توجه نشود، اگر احترام و کرامت سیاستمداران به راحتی نادیده گرفته شود، چگونه میتوان از وفاق دم زد؟»