ما از سِرِ درون کسی باخبر نیستیم؛ به همین ترتیب از مکنون قلبی پزشکیان بی‌خبریم. از روی عکس، فیلم، سخنرانی و... ظاهراً انسان افتاده‌ای است. خیلی اهل ادا درآوردن و فیلم بازی کردن نیست. داش مشدی راه می‌رود و گاهی وقت‌ها بی‌حوصله است. تا جایی که وقتی بسته‌ای به او می‌دهند و فکر می‌کند نباید آن را بگیرد، بدون مصلحت‌اندیشی پرتش می‌کند. شاید رفتار او از نگاه ما درست نباشد که نیست، اما حقیقت این است که بهتر است به جای این میزان از زوم شدن روی یک شخصیت اجازه بدهیم خودش باشد.
