Αν όλα πάνε κατά τον προγραμματισμό, οι επενδυτές της Uber Technologies θα χορηγήσουν στην εταιρεία έως και 9 δισ. δολάρια στο πλαίσιο της αρχικής δημόσιας εγγραφής της χωρίς να έχουν ιδιαίτερα σαφή εικόνα για το τι παίρνουν σε αντάλλαγμα. Αυτός δεν είναι ο τρόπος με τον οποίο θα έπρεπε να λειτουργεί η χρηματιστηριακή αγορά. Για να αποκατασταθεί κάποια πειθαρχία, οι ρυθμιστικές αρχές πρέπει να επαναπροσδιορίσουν τους κανόνες.
Προεκλογικό πυροτέχνημα αποδεικνύεται για πολλούς οφειλέτες του Δημοσίου –και ειδικά για τις επιχειρήσεις– η πολυδιαφημισμένη από την κυβέρνηση ρύθμιση των χρεών σε 120 δόσεις. Ένα μέτρο που το έχουν άμεση ανάγκη η αγορά και τα νοικοκυριά έρχεται με μεγάλη καθυστέρηση και με περιορισμούς και επιβαρύνσεις που διαψεύδουν τις προσδοκίες, τις οποίες η ίδια η κυβέρνηση είχε καλλιεργήσει. Γράφει η Ιωάννα Καλαντζάκου – Τσατσαρώνη.
Ποιος κυβερνά τελικά αυτόν τον τόπο; Ο υποκριτικά αριστερός Α. Τσίπρας ή ο κατά ΣΥΡΙΖΑ νεοφιλεύθερος Κ. Μητσοτάκης;
Από την Τρίτη το βράδυ, όταν ο Αλέξης Τσίπρας ανακοίνωσε έναν (ακόμα) ορυμαγδό παροχών, έχουν γραφτεί σχετικά χιλιάδες επί χιλιάδων λέξεις.
Για να μάθουμε αν είμαστε φτωχοί και πόσο φτωχοί, πρέπει να ψηφίσουμε Τσίπρα. Και αν βγει, να περιμένουμε ως τον Απρίλη του 2020. Αλλιώς δεν γίνεται.
Σχεδόν μια δεκαετία μετά τη χρεοκοπία του 2010 η Ελλάδα δεν έχει καταλήξει σε ένα σχέδιο ανασύνταξης της πολιτείας και της οικονομίας.
Η ένταση ήταν ιδιαίτερα μεγάλη που ακόμη και ο πρωθυπουργός έδειξε ότι είναι πολύ εκνευρισμένος σε σημείο να εκτοξεύει ξανά αθλιότητες και να λειτουργεί ως troll του ΣΥΡΙΖΑ κι όχι ως αρχηγός της κυβέρνησης.
Σε ιδιαίτερα υψηλούς τόνους αντιπαράθεσης και σε κλίμα ισχυρής πόλωσης θα κυμανθεί το πολιτικό σκηνικό.