شاه عباس با بلندپروازی‌های خود و درایت شیخ بهایی، نقشه‌ای نو برای پایتخت خود طراحی کرد؛ نقشه‌ای که شامل خیابان‌ها، بازارها، قصر‌ها و باغ‌هایی بود که هر یک شاهکاری از هنر ایرانی-اسلامی به شمار می‌رفت. در این میان، میدان نقش جهان همچون نگینی درخشان در این شهر خودنمایی می‌کرد.
