رخداد‌های اخیر و رویکرد ایران را می‌توان نشانه‌ای از تغییر تدریجی هسته اصلی سیاست خارجی تهران دانست؛ روندی که آن را می‌توان از هفتم‌اکتبر تا امروز مشاهده کرد؛ برای مثال، به‌دنبال هجوم حماس به داخل سرزمین‌های اشغالی و رقم زدن حمله هفتم‌اکتبر، ایران وارد جنگ نشد و فقط گروه‌های نیابتی نزدیک به ایران وارد جنگ شدند. در حقیقت، ایران به‌وضوح در تصمیم‌گیری‌هایش به این موضوع توجه کرده است که طرف مقابل دست‌هایش بسته نیست و توان زدن ضربه‌های متقابل بدون آغاز یک جنگ فراگیر را به ایران دارد.
