شوخی رعب‌آور با مجلس آن است که برای جلوگیری از ابلاغ و اجرای قوانین آن، باید به شورای‌عالی امنیت‌ملی پناه برد، نه چند نماینده تازه‌کاری که سر شوخی و بازی بر سر رای یکدیگر را باز می‌کنند. متأسفانه بحران مشروعیت و میزان نمایندگی مجلس، طبیعتاً بر کارکرد و خروجی آن نیز تأثیر می‌گذارد و آن را به‌جای نهاد نمایندگی مردم، گاه به نهادی ضدمردم تبدیل می‌کند. در واقع، اینجا ما با یک شوخی فلسفی مواجهیم که فلسفه پارلمانتاریسم را به چالش می‌کشد.
