«عیب فقط در این است که این عده هنرپیشه و کارگردان وابسته به تئاتر دولتی هستند. تئاتر ما یک تئاتر دولتی است. ما در ادارهی تئاتر شش هفت اتاق تمرین داریم. هزار جور امکانات دیگر هست. این تشکیلات به این عریض و طویلی باید بتواند هر شب به طور مداوم در دو نقطهی شهر لااقل نمایشنامه روی صحنه بیاورد. تمام بدبختیها در این است که ادارهی تئاتر «کارمند» استخدام کرده، نه کارگردان و هنرپیشه. به آنها عادت داده است که اول هر ماه حقوقشان را بگیرند.»