Новости за 26.01.2015

– на­ру­ше­ние пра­вил по­жар­ной бе­зо­пас­нос­ти при эксп­лу­а­та­ции бы­то­вых э­лект­ро­наг­ре­ва­тель­ных при­бо­ров;

Зал уку­чы­лар­ның рә­сем­нә­ре, шар­лар, пла­кат­лар бе­лән би­зәл­гән.

(Зур­лар һәм мәк­тәп­кә әзер­лек төр­ке­ме өчен ачык шө­гыль)

Бүл­мә шар­лар, бик күп йом­шак уен­чык­лар һәм ба­ла­лар­ның уен­чык­лар ясал­ган рә­сем­нә­ре бе­лән би­зәл­гән.

Тәр­би­я­че. Ба­ла­лар, ка­ра­гыз әле, нин­ди ма­тур итеп би­зәл­гән без­нең зал, сез дә бик күр­кәм итеп ки­ен­гән­сез. Ә кул­ла­ры­гыз­да нәр­сә?

Ба­ла­лар. Уен­чык­лар.

Тәр­би­я­че. Ә сез үзе­гез­нең уен­чык­лар­ны яра­та­сыз­мы?

Ба­ла­лар. Әйе.

Тәр­би­я­че. Читать дальше...

Кыш... Нин­ди ге­нә сал­кын бул­ма­сын ул, кү­ңел­гә ба­ры тик җы­лы­лык кы­на өс­ти.

Без­нең төр­ке­ме­без­нең әти-әни­лә­ре дус һәм та­ту. Ба­ла­ла­ры бак­ча­га бик те­ләп йө­ри­ләр. Ме­нә чи­рат­та­гы  бәй­ге­дә җи­ңәр­гә дип без әти-әни­ләр бе­лән як­шәм­бе көн­не җы­ел­дык. Кыш кө­не дә ба­ла­лар­ның сә­ла­мәт­ле­ген ны­гы­тыр­га ки­рәк. Мо­ның өчен без боз­лы фи­гу­ра­лар ясый­быз. Тик алар ма­тур­лык өчен ге­нә тү­гел – алар­ның һәр­бер­се­нең үз ва­зи­фа­сы бар. Мә­сә­лән, «Но­лик»­ны үр­мә­ләү өчен, «Сим­ка­ны» тү­гә­рәк­ләр­не ату өчен, елан-ла­би­ринт йө­ге­рү өчен... Читать дальше...

Чал­лы шә­һәре, 4нче ур­та мәк­тәп уку­чы­ла­ры яза.

Исән­ме­сез, хөр­мәт­ле ре­дак­ция хез­мәт­кәр­лә­ре!

Без 4нче мәк­тәп­нең 4А сый­ны­фын­да укый­быз. Та­тар те­ле һәм әдә­би­я­ты дә­рес­лә­рен бик яра­та­быз. Ана те­лен­дә ма­тур итеп сөй­лә­шер­гә өй­рә­нә­без. Без – «Кө­меш кың­гы­рау» га­зе­та­сы­ның ак­тив уку­чы­ла­ры. Кы­зык­лы хи­кә­я­ләр, әки­ят­ләр, ши­гырь­ләр­не һәм фай­да­лы ки­ңәш­ләр­не һәр­ва­кыт укып ба­ра­быз. Уку­чы­лар иҗа­ты­на ба­гыш­лан­ган өле­шен биг­рәк тә яра­тып укый­быз. Читать дальше...

Без га­и­лә­дә биш ке­ше, әй­тер­сең лә, бер йод­рык. Әти­ем, әни­ем, абы­ем, сең­лем – ба­ры­быз да бик та­ту. Кая гы­на бар­сам да, ни ге­нә бул­ма­сын, мин әни­е­мә өмет­лә­нәм. Ул һәр­ва­кыт­та да дө­рес ки­ңәш­лә­рен би­рә. Ми­нем әти­ем  кол­хоз­да сле­сарь бу­лып эш­ли. Аның эше бик кат­лау­лы. Эш­тән арып кайт­са да, аның бе­лән һәр­чак кү­ңел­ле. Ә абы­ем үс­кәч аш-су ос­та­сы бу­лыр­га те­ли. Ул әни­гә төр­ле-төр­ле тәм­ле ри­зык­лар пе­ше­рер­гә бу­лы­ша. Сең­лем кеч­ке­нә әле, аны ба­ры­быз да бик яра­та­быз. Читать дальше...

Бу­ла шун­дый ке­ше­ләр: бер-ике сүз алы­шу­дан ук алар си­нең якын ке­ше­ңә әй­лә­нә. Чал­пы авы­лы ур­та мәк­тә­бен­дә баш­лан­гыч класс­лар укы­ту­чы­сы Җәү­һә­рия Иди­я­то­ва шун­дый­лар­дан. Нин­ди ге­нә мәсь­ә­лә бу­ен­ча мө­рә­җә­гать ит­сәң дә, үзе­нең ки­ңә­шен би­рер, ки­рәк икән яр­дәм итәр. 

­Кыш­кы ка­ни­кул­ла­ры­гыз ни­чек уз­ды? Ми­не­ке бик кү­ңел­ле. Көн дә ди­яр­лек ча­на­лар­ны тар­тып тау­га бар­дык. Бар дөнь­я­ны оны­тып тау шуа тор­гач, кич җит­кә­нен сиз­ми дә кал­дык. Ә ин­де кич­ләр та­гын да кү­ңел­ле үт­те. Шә­һәр­нең бик ма­тур би­зәл­гән Үзәк мәй­да­нын­да ти­ме­ра­як­та шу­дык. Шу­лай итеп бәй­рәм әзе­рәк ар­ды­рып та җи­бә­рә. Икен­че көн­не  рә­хәт­лә­неп йок­лап, те­ле­ви­зор гы­на ка­рап ята­сы ки­лә баш­лый. Бе­раз­дан кы­зык­лы ки­тап та укып ала­сың. Ме­нә шу­лай хәл җый­гач... Читать дальше...

Мәк­тә­бе­без ди­рек­то­ры Ра­сих абый му­зей­га ба­ра­ча­гы­быз­ны әйт­кәч, тү­бә­без күк­кә ти­де. Ми­нем та­би­гать­кә, ур­ман­га, су буй­ла­ры­на һәм бик күп җир­ләр­гә бар­га­ным бар, лә­кин му­зей­да экс­кур­си­я­дә бул­га­ным юк иде.

Һәр уку­чы­ның да үзе­нең ге­нә ярат­кан, хөр­мәт ит­кән укы­ту­чы­ла­ры бу­ла. Ми­нем дә ярат­кан укы­ту­чы­ла­рым бар. Шу­лар ара­сын­нан ае­ру­ча якы­ны – та­тар те­ле hәм әдә­би­я­ты укы­ту­чы­сы Гөл­шат Си­ра­җет­ди­но­ва. Ул га­дел, тү­зем­ле, ты­ныч һәм ягым­лы. Һәр­бе­ре­без кү­ңе­ле­нә ач­кыч та­ба бе­лә: ки­рәк ва­кыт­та мак­тый да, юа­та да, ә кай­чак ачу­ла­на. Дә­рес­ләр­не дә бик кы­зык­лы үт­кә­рә укы­ту­чы­быз. Бел­мә­гән, аң­ла­мый кал­ган те­ма­лар­ны ва­кы­тын кыз­ган­мый, авыр­сын­мый гы­на без­гә ка­бат аң­ла­та. Читать дальше...

Мин бе­рен­че тап­кыр дүрт яшем­дә сәх­нә­гә чы­гыш ясар­га чык­тым. Бу әни­ем­нең юби­лей ки­чә­се иде. Без аның бе­лән бер­гә­ләп җыр баш­кар­дык. Ан­на­ры хок­кей­га, ә бе­-рен­че сый­ныф­та бию тү­гә­рә­ге­нә языл­дым. Ми­ңа хә­зер 13 яшь,  җыр­лыйм, би­им, ба­ян­да, ба­ла­лай­ка­да, ку­рай­да уй­ный бе­ләм. Иҗа­тым­ны үс­те­рер­гә ми­ңа му­зы­ка мәк­тә­бе яр­дәм ит­те. Әни­ем­нән «Нин­ди мәк­тәп соң ул?» дип со­ра­гач, ул ми­ңа: «Ан­да иҗат бе­лән шө­гыль­лә­нә­ләр», – ди­де. Ми­ндә, һич­шик­сез, шун­да ба­рып язы­лу те­лә­ге ту­ды. Читать дальше...

Хез­мәт­тә­ше­без, ре­дак­ци­я­нең җа­вап­лы сәр­ка­ти­бе Ре­зи­дә Га­сый­мо­ва рес­пуб­ли­ка­кү­ләм «Ы­ша­ныч һәм хә­веф­сез­лек» бәй­ге­сен­дә III дә­рә­җә дип­лом бе­лән бү­ләк­лән­де. Әле­ге бәй­ге рес­пуб­ли­ка­ның Юл хә­рә­кә­те имин­ле­ге инс­пек­ци­я­се та­ра­фын­нан оеш­ты­рыл­ган иде. Әй­тер­гә ки­рәк, Ре­зи­дә апа­гыз га­зе­та­да бу те­ма­ны ин­де күп­тән­нән як­тыр­тып ки­лә. Уку­чы­лар бе­лән шул юнә­леш­тә эш­ли, Чал­лы­да­гы ЮХИ­ДИ бү­ле­ге бе­лән ты­гыз элем­тә­дә то­ра. Һәр... Читать дальше...

Мәк­тәп­тә 30 ел эш­ләү дә­ве­рен­дә тор­мыш ми­не төр­ле уку­чы­лар бе­лән оч­раш­тыр­ды. Шу­лар ара­сын­да ми­һер­бан­лы, шәф­кать­ле, мәр­хә­мәт­ле­лә­ре күб­рәк бул­ды ди­сәм, һич ха­та­лан­мам!